‎اینکه دَر ســینه ي مَن هست

 

 چون هوا،چون عشق

چون لبخند،چون نان

چون خودت

دیدنت هر بار حس تازه دارد با خودش

 آمدی

تا زندگی روی خوشش را وا کند

آنچه رویای محالم بود

                     حالا ممکن است...

 بخت ...یا تقدیر...یا قسمت

                       نمی دانم کدام

هر چه باشد 

     بودنت خوبست

                خوبی اش مدام...

 تازه ای

چون اولین دیدارمان

وقتی هنوز

در دلم 

با دیدنت هر لحظه غوغا می شود

 هزار بار اگر

که زمان عقب برود

دوباره

باز

تو را 

انتخاب خواهم کرد

 زندگی سخت است

دنیا سخت می گیرد ولی

عشق یعنی حال من خوبست  

وقتی با توووووام

 برای خواستن تو

            دلیل بسیار است

برای من فقط این بس که 

                     دوستت دارم

 سخن های نا گفته بی شمار و...

                                 دوستت دارم

در این یک جمله

هر حرفی که دارم

              مختصر گشته

 تو باشی از غم تنها شدن

چه واهمه ای؟

برای من 

همه تنها تویی و تو همه ای...

 پاييــز بے تــو قشنــــــگ نيسـت

 مے خواهمت

 نفرین به مـن اگر که ملائک شنیده اند

 من ازحڪایت عشق تو بس ڪنم؟

 در قحط شانه های تو باید به هیچکس