در انتظار تو تا كی سحر شماره كنم؟
ورق ورق شب تقویم كهنه پاره كنم؟
نشانه های تو بر چوب خط هفته زنم
كه جمعه بگذرد و شنبه را شماره كنم
برای خواستن خیر مطلقی كه تویی
به هر كتاب ز هر باب استخاره كنم
شب و خیال و سراغ تو،باز می آیم
كه بهت خانه ی در بسته را نظاره كنم
تو كی ز راه میایی كه شهر شبزده را
به روشنایی چشمم چراغواره كنم؟
ز یاس های تو مشتی بپاشم از سر شوق
به روی آب و قدح را پر از ستاره كنم
هزار بوسه ی از انتظار لك زده را
نثار آن لب خوشخند خوشقواره كنم
هنوز هم غزلم شوكرانی است الا
كه از لب تو شكرخندی استعاره كنم
نظرات شما عزیزان: