یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را

تا آب کند این دل یخ بسته ی ما را

من سردم و سردم ، تو شرر باش و بسوزان

من دردم و دردم ، تو دوا باش خدا را

جان را که مه آلود و زمستانی و قطبی ست

با گرمترین پرتو خورشید بیارا

از دیده برآنم همه را جز تو برانم

پاکیزه کنم پیش رُخت آینه ها را

من برکه ی آرام و تو پوینده نسیمی

در یاب ز من لذت تسلیم و رضا را

گر دیر و اگر زود ، خوشا عشق که آمد

آمد که کند شاد و دهد شور فضا را

هر لحظه که گل بشکُفد آن لحظه بهار است

فرزانه نکاهد ز خزان ارج و بها را

می خواهمت آن قَدْر که اندازه ندانم

پیش دو جهان عرضه توان کرد کجا را

از باده اگر مستی جاوید بخواهی

آن باده منم ، جام تنم بر تو گوارا

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: