که زنده ام به هوایت..
قسم به خوبی حالم...شبی که می آیی..
قسم به شعر و ترانه....شب و هم آوایی
قسم به تلخی دوری...به واژه برگرد
به زجر و صبر و تحمل...به این شکیبایی
به سیل خاطره ها و عبور حسرتها
به وسعت دل تنگ و به عمق تنهایی
قسم به لحظه نابی که فاصله طی شد
به شور و شوق من و تو....در اوج شیدایی
قسم به بکری آغوشمان...به ایجازش
به بوسه های مداوم...سکوت رویایی
"که زنده ام به هوایت...فقط همین و همین"
"که بی تو ذوق ندارم به هیچ دنیایی"
بیا و با دل تنگم کمی مدارا کن
بخوان...بخوان غزلم را...بگو که می آیی
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت: