در نبودت!
در نبودت
ﻧﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﭘﻨﺠﺮﻩ
ﺍﺷﺘﯿﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﺩﺍﺭﺩ
ﻧﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺐ
ﻣﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ...
من ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﺭﺍﻡ
ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺗﯿﺮﻩ ﻭ یاد تو ...
ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻛﻢ ﺍﺳﺖ
اگر نباشی...!
دیشب در نبودت بسیار ناآرام بودم مهربانم!
یادت ونامت دائم ورد زبانم بود و تو را از خدا می خواستم..
کاش کنارم بودی آرام جانم!
نظرات شما عزیزان: